2 лютага, Мінск /Кар. БЕЛТА/. У Міністэрстве прыродных рэсурсаў і аховы навакольнага асяроддзя пад старшынствам міністра Андрэя Худыка адбылося пашыранае пасяджэнне міжведамаснай рабочай групы для выпрацоўкі комплексных прапаноў па захаванні водных рэсурсаў. Аб гэтым паведамілі БЕЛТА ў прэс-службе ведамства.
"Урад 23 студзеня гэтага года сфарміраваў міжведамасную рабочую групу, якой пастаўлена задача выпрацаваць прапановы і сфарміраваць комплекс першачарговых мерапрыемстваў на 2023 год па ўдасканаленні захавання водных рэсурсаў, у тым ліку накіраваных на акумуляцыю паверхневых вод у штучных і прыродных вадаёмах краіны. Акрамя таго, неабходна стабілізаваць негатыўныя рэчышчавыя працэсы, у тым ліку рэгуляваць узроўневы рэжым асноўных вадацёкаў (Днепр, Заходняя Дзвіна, Нёман, Прыпяць) і перавесці асушальныя меліярацыйныя сістэмы ў асушальна-ўвільгатняльныя з уладкаваннем водарэгулюючых збудаванняў. Таксама трэба развіваць ахоўнае лесаразвядзенне на сельскагаспадарчых землях і прымаць іншыя меры па ўстойлівым развіцці раслінаводства ў існуючых кліматычных умовах", - расказалі ў прэс-службе.
У склад міжведамаснай рабочай групы ўвайшлі прадстаўнікі Мінпрыроды, Мінсельгасхарча, Мінтранса, НАН, навуковых арганізацый краіны.
Андрэй Худык падкрэсліў, што водныя рэсурсы - адны са слабаабароненых кампанентаў прыроднага асяроддзя. Пры існуючай нераўнамернасці іх размеркавання па тэрыторыі Беларусі ва ўмовах зменлівага клімату яны ў яшчэ большай ступені могуць зведаць значнае ўздзеянне з рознымі наступствамі (як для прыродных экасістэм, так і асобных відаў эканамічнай дзейнасці).
Паводле прагнозу беларускіх вучоных, чакаецца рэзкая дыферэнцыяцыя па аб'ёмах рачнога сцёку паміж паўночнай і паўднёвай часткамі краіны. У сярэднім за год на перыяд да 2030 года прагназуецца павелічэнне сцёку на 9 працэнтаў у басейне ракі Заходняя Дзвіна, на 5 працэнтаў - у басейне ракі Нёман, а таксама зніжэнне сцёку на 10 працэнтаў у басейне ракі Прыпяць, на 5 працэнтаў - у басейне ракі Днепр і на 1,5 працэнта - у басейне ракі Заходні Буг.
"Дэфіцыт водных рэсурсаў для прамысловасці малаверагодны дзякуючы добрай забяспечанасці падземнымі водамі, але магчымы і ўжо адчувальны для суб'ектаў гаспадарання, якія выкарыстоўваюць паверхневыя воды (сельская гаспадарка, водны транспарт, малая гідраэнергетыка і іншае). У сувязі з гэтым першарадную важнасць мае падрыхтоўка дзейсных комплексных прапаноў па захаванні водных рэсурсаў", - адзначыў міністр.
На думку шэрага ведамстваў і навуковых арганізацый, для Беларусі найбольш эфектыўнае рашэнне па рэгуляванні (аднаўленні) узроўневага рэжыму рэк - будаўніцтва рэгулюючых нізканапорных падпорных гідратэхнічных збудаванняў, а таксама стабілізацыя рэчышчавых працэсаў шляхам узвядзення рэгуляцыйных збудаванняў. Акрамя таго, нераўнамернасць размяшчэння водных рэсурсаў і ўнутрыгадавога размеркавання сцёку паверхневых вод у пэўнай меры можа кампенсавацца будаўніцтвам вадасховішчаў і сажалак, а таксама ўтрыманнем у належным стане наліўных вадасховішчаў.
У Мінпрыроды дадалі, што лясы таксама ўносяць свой уклад у гідралагічны цыкл, іх ахова можа прынесці карысць у плане змякчэння наступстваў засух і паводак. Важна займацца лесаразвядзеннем і лесааднаўленнем, таму што лясы могуць павысіць вільготнасць, панізіць тэмпературу і павялічыць колькасць атмасферных ападкаў.
Аднаўленне водна-балотных угоддзяў шляхам паўторнага забалочвання парушаных тарфянікаў з'яўляецца адным з асноўных відаў дзейнасці па змякчэнні наступстваў змянення клімату ў сельскай гаспадарцы і прыводзіць да паляпшэння якасці вады і зніжэння негатыўных наступстваў паводак. Кіраванне апрацоўкай глебы аказвае станоўчыя ўздзеянні на захаванне вады. Прыблізна 18 працэнтаў сусветных ворных зямель атрымліваюць цяпер дадатковую ваду праз арашэнне. Акрамя таго, паўторнае выкарыстанне ачышчаных сцёкавых вод - найбольш пажаданы варыянт для сельскагаспадарчага арашэння, рыбалоўнай гаспадаркі, штучнага папаўнення водных гарызонтаў або прымяненняў у прамысловасці.-0-
